ถามว่าคิดถึงแม่จ๋ากับแดดี้ไหม น้องพอลส่ายหน้าว่าไม่ แต่พอป้าเอ๋บอกว่าหลังทานข้าวเที่ยงจะพาไปหา เด็กคนนี้วิ่งไปเลือกชุดแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้ารอทันทีที่ทานอิ่ม ก่อนกลับบ้านเมื่อคืนนี้ ยืนบ้ายบายกันแล้วบอกให้กอดลาหน่อย หนูก็กอดทั้งแดดดี้และแม่จ๋าตาแดงก่ำน่ำตาคลอ พอถามว่าเป็นอะไร น้องพอลตอบว่า “ไม่เป็นไรๆ ฝุ่นเข้าตา…. “ การเก็บความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตนั้นถูกต้อง แต่กับคนที่เรารักหรือครอบครัว บางครั้งก็อย่ากลัวที่จะแสดงออกอย่างจริงใจ เพราะทุกคนตรงนี้คือบ้านที่จะเป็นพักของหัวใจหนูตลอดไปนะลูก แดดดี้ร้องไห้เก่งจะตาย ซักวันที่อ่อนแอก็อยากให้หนูกอดบ้างเหมือนกัน… #อั๋นจ๋าพอลพีท #เราเป็นคนเรียบๆ